A tradución, como o amor, é á vez posible e imposible.
É unha ponte entre a nosa identidade última e as nosas singularidades, entre as nosas semellanza e as nosas diferenzas, entre o recoñecemento e a estrañeza. É un modo de negar a diferenza e, ao mesmo tempo, de reivindicar o diferente.
A única traizón nunha tradución é a falta de amor.

Nuria Barrios

No transcurso da miña traxectoria como tradutora, atopáronse diante de min proxectos que non só me desafiaron intelectualmente, senón que tamén me encheron de orgullo e entusiasmo pola miña terra, a miña cultura e a miña identidade. Cada un deles reflicte unha parte única e especial da Galicia que tanto amo.

Un dos primeiros proxectos que me encheu de emoción foi a tradución do álbum «Fame» da Orquestra de Jazz de Galicia. A música é unha lingua universal que non precisa de palabras para comunicar emocións. Sen embargo, cando tiven a oportunidade de traducir a historia das cancións ao inglés, sentín que estaba a levar unha parte do noso patrimonio musical a un público global. A música da Orquestra de Jazz de Galicia é unha expresión auténtica do noso patrimonio musical e puiden preservala e compartila co mundo angloparlante.

O curto «Un Ollo de Vidrio» de Noela Gutiérrez foi outro proxecto que me encheu de satisfacción. A través das miñas palabras, puiden transmitir a retranca galega e a interpretación belida desta historia de Castelao que mostra a nosa rica tradición literaria. A narrativa enriquecedora e as imaxes evocadoras desta obra foron unha maneira de compartir a nosa creatividade e talento literario e audiovisual co público internacional.

Tamén quero destacar os proxectos medioambientais e de turismo da Reserva da Biosfera, nos que puiden dar voz á nosa natureza exuberante e á nosa hospitalidade. Cada palabra que traducín para promover os tesouros naturais e culturais da nosa rexión foi un acto de amor á nosa terra e un convite para que outras e outros a coñecesen e a respectasen.

Por último, a tradución da páxina web do RC Deportivo foi unha experiencia única. Ao comunicar a paixón e a historia deste noso equipo de fútbol, puiden demostrar como o deporte é unha parte importante da nosa identidade galega. A través desta tradución, conectei a nosa cultura deportiva co mundo enteiro.

O que todos estes proxectos teñen en común é a nosa terra, a nosa cultura e a nosa identidade. A través da tradución, puiden compartir o noso rico patrimonio cultural e natural co mundo angloparlante. Cada proxecto foi unha oportunidade de presumir do noso ao mundo e de trasladarlle a nosa fermosa forma de vida. O meu traballo como tradutora non é só unha profesión, é unha maneira de dar vida á nosa voz e á nosa historia nunha escala global. No Día da Tradución, celebro a oportunidade de ser unha mensaxeira da nosa Galicia querida e de compartir o noso legado con todo o mundo. ¡Feliz día da tradución!